خدایا شکر . . .
به داده ات ، نداده ات و گرفته ات . . .
آنچه دادی ، نعمت بود!
آنچه ندادی ، رحمت بود!
و آنچه گرفتی ، حکمت بود!
گاهی وقتها کلمات هم در بیان احساسات کم می آورند و چیزی نمی ماند جز سکوت مبهم . . . . . . . . .
دنیا را می دهم واسه گوشه نگاهت!!!
همه می روند و تو می مانی!!
هر شب میان تاریکی شب
میان همه چشمان خواب
با چشمان گریان
فریاد می زنم :
خدایم!!!با تمام وجود عاشقت هستم!!!
آرزویم نفس کشیدن در هوای خنده هایت است!!!
روزی که نخندی مرگ من حتمیست!!!
پس بخند تا ماندنی باشم!!!
مردمان این شهر عمریست معرفت را گدایی می کنند . . .
اما نمی دانند که سرچشمه معرفت از قلب پاک تو می جوشد!!!!