قاب مهتاب . . .

ما آدمها عمریست که آسمان را از یاد برده ایم!!!
مهتاب را قاب کرده و بر دیوار خانه یمان میزنیم!!!
اما نمیدانیم که مهتاب هر شب کنار پنجره اتاقمان تا صبح برای دیدار ما لحظه شماری میکند. . .

دستانت . . .

مهربانی دستانت را دوست دارم!!!
مثل گل بنفشه زیباست . . .
وقتی که می نوازد آهنگ عشق را . . .

دلم گریه میخواهد . . .

دلم گریه میخواهد . . .
.
نه از سر ذوق . . .
نه برای خوشحالی . . .
.
بلکه از سر دلتنگی . . .
برای تنهایی . . .
.
.
.
تنها خدا می داند . . .
که چقدر دلم گریه می خواهد و بس!!!!!

خنده های تو . . .

دنیا چقدر زیبا شده!!!
خنده هایت آن را زیبا کرده!!!
خاموش نشو عزیز!!!
دنیا بدون خنده هایت پر از سیاهی غصه می شود!!!!
تا می توانی بخند!!!

تک درخت . . .

مسافر خسته بود . . .
غصه ای تلخ از مردم شهر رو دلش سنگینی می کرد!!!
به دوردستها خیره شد. . .
تک درختی سبز خود نمایی می کرد!!!
لبخند کم رنگی بر صورت خسته مسافر نقش بست!!!
با خود گفت حالا که مردمان دلم را شکستند من دل به این تک درخت سبز می بندم چون می توانم تا ابد بر آن تکیه کنم!!!
او هرگز دلم را نخواهد شکست!!!
و به سمت تک درخت حرکت کرد . . .